ا فاطمه : اِنَّ اللّه یغضب لِغَضَبِکِ و یَرْضی لِرِضاکِ
ای فاطمه : خداوند با خشنودی تو خشنود است و با خشم تو خشمگین
در مسجد جمعیت موج میزد و هر لحظه تراکم بیشتر می شد. امتداد جمعیت از نزدیکی محراب ، شروع شده بود و تا خارج مسجد ادامه داشت. در پیشاپیش مردم ، در نزدیکی منبر و محراب ، ریش سفیدان ، سر در هم کرده و آهسته گفتگو میکردند.
برخی نگران و مضطرب ، چشم به در دوخته بودند و گروهی دیگر ، غرق در گرداب حیرت ، لحظات را به التهاب می گذراندند.
چندی نگذشته بود که ناگهان جمعیت ، شکافته شد و شاهراهی از آستانه در تا برابر محراب ، پدید آمد.
